Styl: american strong ale
Ekstrakt: ?
Alkohol: 12,7%
Piwo leżakowane w beczkach po bourbonie oraz po… Syropie klonowym. Jest słodkie, słodyczą nie tylko słodową, ale także – właśnie – przypominającą syrop klonowy. Bastard’s Midnight Brunch jest gęste, oleiste wręcz, bardzo ciężkie. Goryczka niska, nie kontruje w całości potężnego ciała. Alkohol niestety nieco przeszkadza, drapie w gardło i podniebienie. Sporo karmelu. Beczka po bourbonie także odcisnęła na tym piwie swe piętno – pojawiają się smaki i aromaty typowe dla tego alkoholu, a także wyraźny posmak waniliowy. Są tu też nuty przypominające suszone owoce, przede wszystkim rodzynki. Ku mojemu zaskoczeniu odnotować można też coś jakby… Czekoladę. Finisz dosyć cierpki, pozostawia posmak rozgryzionego ołówka – kolejny wpływ beczki.
Ekstrakt: ?
Alkohol: 12,7%
Piwo leżakowane w beczkach po bourbonie oraz po… Syropie klonowym. Jest słodkie, słodyczą nie tylko słodową, ale także – właśnie – przypominającą syrop klonowy. Bastard’s Midnight Brunch jest gęste, oleiste wręcz, bardzo ciężkie. Goryczka niska, nie kontruje w całości potężnego ciała. Alkohol niestety nieco przeszkadza, drapie w gardło i podniebienie. Sporo karmelu. Beczka po bourbonie także odcisnęła na tym piwie swe piętno – pojawiają się smaki i aromaty typowe dla tego alkoholu, a także wyraźny posmak waniliowy. Są tu też nuty przypominające suszone owoce, przede wszystkim rodzynki. Ku mojemu zaskoczeniu odnotować można też coś jakby… Czekoladę. Finisz dosyć cierpki, pozostawia posmak rozgryzionego ołówka – kolejny wpływ beczki.
Nieoczywiste piwo do powolnego sączenia. Gdyby nie to, że alkohol nieco przeszkadza – byłaby bomba. A tak to „tylko” bardzo dobre piwo.
Moja ocena: 8/10